Χριστουγεννιάτικες ημέρες το ΄60 στην Αθήνα...

Έμοιαζαν με τις σημερινές;

Πουθενά και κατηγορηματικά όχι !

Τα παιδιά περίμεναν το παιχνίδι τους και θα το φύλαγαν ως κόρη οφθαλμού

για όλο το χρόνο.

Δεν υπήρχε συνωστισμός παιχνιδιών μέσα στο σπίτι...

Οι βόλτες στις βιτρίνες του ΜΙΝΙΟΝ και του ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ να τα χαζέψουν

και μόνο.

Δεν ήταν για όλα τα πορτοφόλια των γονιών αλλά υπήρχε η εναλλακτική λύση...

αποθήκη παιχνιδιών στο υπόγειο της στοάς Φέξη στην Κάνιγγος.

Πάγκοι με παιχνίδια στην Αιόλου...

Εκεί ήταν η λύση για τους γονείς ....

Τα σινεμά πριν από την προβολή της ταινίας είχαν τα περίφημα επίκαιρα

όπου έδειχναν και την άλλη όψη των Χριστουγέννων.

Άκουγες το τσάκα τσούκα του πασατέμπου τότε να αυξάνει ταχύτητα.

Έδειχναν τις στολισμένες αίθουσες των ξενοδοχείων τις δεξιώσεις τους χορούς

τους πλούσιους μπουφέδες.

Πίσω στις παλιές βόλτες του Κέντρου της Αθήνας χρονιάρες παλιές ημέρες.

Η μυρουδιά από τα τσουρέκια τις βασιλόπιτες...

Στεκόσουνα έξω από του "Ζόναρς" στην Πανεπιστημίου που επανήλθε

και πάλι δριμύτερος...στου Φλόκα...στου " Μπόκολα" στο Κολωνάκι

και αναστέναζες.

Το βράδυ η Αθήνα ήταν φωτισμένη και γεμάτη κόσμο....

Παντού κυκλοφορούσαν από Ομόνοια μέχρι Σύνταγμα δεν υπήρχαν

επικίνδυνοι δρόμοι όπως σήμερα.

Έμενε κόσμος και στην Ευριπίδου και στην Σοφοκλέους και στους

άλλους δρόμους γύρω από την Ομόνοια και το κυριότερο

έπαιρναν και έδιναν ευχές για αυτές τις γιορτινές ημέρες χωρίς να ήταν

απαραίτητο ο ένας να γνωρίζει τον άλλο.

Άφησα για το τέλος την διασκέδαση της νεολαίας εκείνης της εποχής

στα κλαμπάκια του Κέντρου στην "Αθηναία" στην Πανεπιστημίου

στο "Στόρκ" της Φιλελλήνων.

Ήταν προχωρημένα για την εποχή και φυσικά όχι για όλους.